تحقق امنيت غذايي در گرو پرورش ماهي در قفس

در بين تمامي حقوقي كه تحت عنوان نيازهاي پايه اي خانوار در يك اجتماع به افراد داده مي شود «امنيت غذايي» از مهمترين نيازهاي فردي است كه مسئوليت تامين آن به عهده دولت ها مي باشد. دسترسي اقتصادي به غذاي كافي و دانش لازم براي استفاده بهينه از اين اقلام خوراكي يكي از شرايط ضروري براي تامين امنيت غذايي در يك جامعه محسوب مي شود.محدوديت منابع آبهاي شيرين در كشوراز يك طرف و نگراني هاي پديده تغيير اقليم از طرف ديگر توجه توسعه آبزي پروري را به سوي استفاده از ظرفيت بالاي منابع آب شور دريا معطوف نموده است. آبزي پروري عملا توانسته در كشورهاي در حال توسعه ومناطقي كه از لحاظ اقتصادي قوي نيست به تامين غذا به ويژه پروتئين مورد نياز اقشار مختلف مردم بپردازد و به عنوان مهم ترين تأمين كننده پروتئين از طريق توليدات ماهي وآبزيان، موجب افزايش ميزان مصرف سرانه شيلات شود. سهم و نقش شيلات در تامين امنيت غذايي جامعه بسيارچشمگير بوده وبايد آن مقدار پروتئين دريايي كه بر مبناي برنامه هاي توسعه، توليد خواهد شد طي برنامه هاي توسعه آتي مي بايست افزايش يابد. بر اين اساس موسسه تحقيقات علوم شيلا تي كشور بسته دانشي پژوهش، آموزش و ترويجي با توجه به برنامه توسعه آبزي پروري در قفس را ارائه نموده است.