بررسي نقش آموزش عالي در توسعه‌ي پايدار شهري (مطالعه‌ي موردي شهرستان تربت حيدريه)

توسعه با دو الگوواره قديمي و جديد مطرح است. در الگوواره‌ي قديمي صرفا به رشد اقتصادي به عنوان تنها عامل توسعه نگاه مي‌شود و راه توسعه افزايش توليد و به تبع آن افزايش مصرف است كه اين نوع توسعه به علت استفاده‌ي بي حساب از منابع طبيعي نابودي محيط زيست را در پي دارد. بنابراين براي حل اين مشكل توسعه‌ي پايدار مطرح شد كه در كنار توسعه‌ي اقتصادي، براي حفظ محيط زيست هم تلاش مي ‌شود و توسعه‌ي اجتماعي و فرهنگي هم نيز در نظر گرفته مي ‌شود. اما در اين ميان شهرها به عنوان مراكز رشد اقتصادي و صنعتي بايد بيشتر مورد توجه باشد. به نظر مي‌رسد مفاهيم توسعه‌ي پايدار به خوبي با اهداف و مقاصد شهرسازي نوين سازگار باشد و بنابراين بتوان به عنوان وسيله‌ي موثري براي تحقق اهداف پايداري از آن استفاده به عمل آورد. شهرستان تربت حيدريه با دارا بودن پتانسيل‌هاي مناسب طبيعي مي‌تواند با داشتن توسعه‌ي پايدار چشم‌انداز خوبي براي آينده‌ خود ترسيم كند. اما در مسير توسعه‌ي پايدار شهري عوامل گوناگوني نقش آفريني مي ‌كنند كه آموزش عالي مي‌تواند با تاثير گذاري بر اين عوامل در توسعه‌پايدار شهري نقش داشته باشد. اين عوامل عبارتند از: عوامل طبيعي، عوامل اقتصادي، عوامل اجتماعي و عوامل سياسي. در پايان نيز چند پيشنهاد در مورد نقش آموزش عالي در توسعه‌ي پايدار شهري ذكر گرديده است.