اولويت‌بندي مكان‌هاي اسكان موقت هنگام بروز بحران به روش تركيبي تحليل سلسله مراتبي و تاپسيس در شهرستان تربت‌حيدريه

برنامه ريزي پيش از وقوع بحران از مسائل مهمي است كه امروزه پيش‌روي مديران شهري به ويژه در حوزه مديريت بحران قرار دارد. با توجه به اين‌كه ايران از كشورهاي بلاخيز دنيا به شمار مي رود، لازم است مديريت شهري قدرت و توانايي بالايي در مواجهه با حـوادث ناگوار طبيعي داشته باشد، كه اين مهم مديران شهري را به سمت احداث مراكز پشتيباني و اسكان موقت سوق داده است. يكي از موارد قابل توجه اين پايگاه‌ها ميزان كارايي آن‌ها با توجه به شاخص‌هاي تاثير‍ گذار مي باشد. مكاني كه در شرايط بحراني محلي ايمن براي بازماندگان باشد و همچنين در جهت كمك‌رساني هرچه بيشتر به بلازدگان موثر و مفيد واقـع شود. در اين پژوهش مكان‌يابي پايگاه‌هاي اسكان موقت مديريت بحران در بخش مركزي شهرستان تربت حيدريه مورد مطالعه قرار گرفته اسـت. در مرحلـه نخست به شناسايي و بررسي مكان پايگاه‌ها، پرداخته شد. پس از گرد آوري و آماده‌سازي فـاكتور‌ها و شاخص‌هاي موثر در محدوده پژوهش اقدام به وزن‌دهي به پارامترها با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي در نرم افزارSuper Decision صورت گرفت. در مرحله بعدي با استفاده از اوزان بدست آمده و متد تاپسيس كارايي مناطق آلترناتيو محاسبه گرديد. از بين شاخص‌ها فاصله تا مناطق ناسازگار بيشترين اهميت و فاصله تا مراكز آتش‌نشاني و درماني داراي اهميت تقريبا يكسان نسبت به يكديگر و مابقي شاخص‌ها داراي وزن كمتري نسبت به سه شاخص مذكور مي‌باشند. كـه از بـين گزينه‌ها، مسكن‌ مهر با توجه به فاصله زياد از مناطق ناسازگار و فاصله كم تا آتش‌نشاني با كسب بيشترين امتياز در مكان اول و پادگان به سبب نزديكي به آبراه خطرناك و فاصله بيشتر تا آتش‌نشاني نسبت به مسكن مهر در مكان دوم قرار گرفته‌اند.