كاربرد زمين آمار در پهنه بندي مناطق مستعد كشت زعفران در سطح شهرستان هاي تربت حيدريه، زاوه و مه ولات بر اساس پارامترهاي اقليمي

يكي از گونه هاي گياهي ارزشمند اقتصادي ايران، زعفران مي باشد و بيش از نيمي از كل زعفران جهان، در سطح شهرستان هاي تربت حيدريه، زاوه و مه ولات توليد مي شود. تقاضاي توليد بيشتر، محدوديت هاي اقليمي و منابع آب و خاك سبب شده تا متوليان عرصه كشاورزي به دنبال پتانسيل يابي اراضي مستعد با استفاده از روش هاي دقيق، سريع و تحليلي باشند. در پژوهش حاضر به منظور پهنه‌بندي اقليمي اراضي كشاورزي در سطح شهرستان تربت حيدريه، زاوه، مه ولات و شهرستان هاي پيرامون آن براي كشت زعفران، از روش هاي درون يابي زمين آمار استفاده شد. بدين منظور ابتدا نيازهاي اقليمي زعفران با استفاده از منابع علمي موجود تعيين و با توجه به آمار عملكرد محصول طي دوره 20 ساله 88-1368 و با لحاظ كردن 11 پارامتر اقليمي كه در مراحل رشد و گلدهي زعفران موثر هستند، اقدام به مدل سازي مكاني و درون يابي مناطق مستعد كشت گرديد. بر اساس نتايج، رطوبت مطلق حداكثر به عنوان بهترين متغير كمكي جهت تخمين عملكرد زعفران به دست آمد. نتايج پهنه بندي نشان داد كه مناطق جنوبي شهرستان هاي مورد مطالعه (بخش هاي جنوبي شهرستان مه ولات) از نظر اقليمي، داراي حداكثر پتانسيل كشت بوده و با حركت به سمت شمال منطقه (بخش هاي شمالي منطقه جلگه رخ)، از ميزان مستعد بودن كشت كاسته مي گردد. نتيجه گيري نهايي مدل سازي عملكرد زعفران با استفاده از روش هاي زمين آمار اين است كه اين روش ها، گزينه اي مناسب جهت تعيين و پهنه بندي مناطق مستعد كشت اين گياه مي باشند.