بررسي تمرينات استقامتي بر محتوي پروتئيني CAP1 بافت چربي احشائي موش هاي صحرائي نر داراي نوروپاتي ديابت

نوروپاتي محيطي اختلال در اعصابي است كه از مغز و طناب نخاعي سرچشمه مي گيرند و از عوارض شايع ديابت شيرين است كه علاوه بر اختلال در متابوليسم قندها، احتمالاً با تغييرات در متابوليسم چربي ها و اختلال در بافت چربي همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير فعاليت استقامتي بر سطوح CAP1 بافت چربي احشائي موش هاي صحرائي نر بود. 30 موش سفيد صحرايي نر از نژاد ويستار با محدوده وزني 10±260 گرم، آزمودني هاي اين تحقيق بودند كه به روش تصادفي ساده به سه گروه كنترل، نوروپاتي ديابت و نوروپاتي ديابتي تمرين تقسيم شدند. دو هفته بعد از القاء ديابت حيوانات گروه تمرين به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته به تمرين استقامتي پرداختند. محتوي پروتئيني CAP1 با استفاده از روش ايمونوهيستوشيمي مورد ارزيابي قرار گرفت و جهت مقايسه گروه ها از آزمون آنووا استفاده شد. نتايج اندازه گيري ها افزايش معني دار سطوح اين پروتئين در بافت چربي موش هاي دچار نوروپاتي ديابت مشاهده شد(P≤0/05). با اين حال تمرين استقامتي قادر به تغيير اين سطوح افزايش يافته در حالت نوروپاتي ديابت نبود به طوري كه تفاوت معني داري بين گروه هاي نوروپاتي ديابتي تمرين و گروه ديابتي كنترل مشاهده نشد(P≥0/05). همچنين عدم تاثيرگذاري تمرينات استقامتي ممكن است به علت هايپرگلايسمي پايدار در گروه نوروپاتي ديابتي تمرين باشد. با اين حال تائيد اين فرضيات نيازمند بررسي هاي بيشتر است.