معناشناسي واژه «رزق» در قرآن بر پايه روابط هم نشيني

*

بيان مسأله: معناشناسي عميق واژگان قرآني، نقش اساسي در كشف مراد خداوند و اجتناب از خطاهاي تفسيري دارد. مفهوم‌شناسي واژگان قرآني بر اساس مكانيسم هم نشيني، روش عالمانه در درك معناي واژه و كشف شبكه معنايي آن، در رابطه با ساير مفاهيم قرآني برشمرده مي شود. مسأله مقاله حاضر كنكاش در معاني مختلف واژه «رزق» با توجه به هم نشيني با ساير واژه هاي قرآني است. هدف پژوهش: هدف از پژوهش معناشناسي واژه «رزق» با 123 مرتبه كاربرد در قرآن در رابطه با هم نشيني با واژه هايي نظير الله، رب، كريم، حلال و... مي باشد. روش و چگونگي انجام پژوهش: اين مقاله كه از زمره پژوهش هاي بنيادين مي باشد، با روش توصيفي- تحليلي موضوع را مورد بررسي قرار مي دهد. يافته ها و نتيجه گيري: دستاورد پژوهش آن است كه اين واژه با سه قسم هم نشيني: صفتي هم چون كريم، طيب، حسن و...؛ فعلي هم چون كلوا، اشربوا، انزل و...؛ و اسمي هم چون الله، رب، حلال و... در بردارنده بار معنايي عميق در ميان مفاهيم قرآني است.