معيار‌هاي زيست شناختي حلال و حرام بودن گوشت حيوانات با تاكيد بر آيات قرآني

*

بيان مسئله: يكي از نيازهاي اساسي روحي و جسمي انسان، بهداشت و سلامت روحي و جسمي آن مي باشد. سلامتي روحي و جسمي علاوه بر ضمانت سلامت جسمي باعث تكامل و تعالي روحي نيز خواهد بود. بنابراين، خداوند با تحريم انسان از حرام و پليدي‌ها (اعراف، 175) راه رسيدن به اين هدف دنيوي و اخروي را فراهم ساخته است. در بين خوراكي‌هاي مورد نياز براي استفاده انسان، شناخت معيار‌هاي زيست شناختي گوشتهاي حلال و حرام از ديدگاه اسلام براي تهيه ي غذاي حلال و سلامت بهداشت جسمي و روحي افراد جامعه لازم خواهد بود. شناخت اين معيار‌ها در ترويج آن حتي در جوامع غير اسلامي به منظور ترويج احكام شريعت با بيان و دلايل زيست شناختي و علمي آن گامي است در جهت تامين سلامتي آن جوامع و تبليغ احكام شريعت مبين اسلام مي باشد. نداشتن دلايل مبين و يا مبهم بودن دلايل از خوراكي‌هاي حرام و نتيجه مصرف آن سبب شده است تا روز به روز به دلايل و بهانه‌هاي كمبود منابع خوراكي با توجه به افزايش جمعيت بشر، بدون توجه به آثار نامطلوب آن بر جسم و روح انسان از اين خوراكي‌ها در تغذيه مصرف شود. هدف پژوهش: در اين پژوهش هدف تععين و يافتن دلايل زيست شناختي معيار‌هاي حرام و حلال بودن گوشت حيوانات مورد استفاده در تغذيه انسان با تاكيد بر دلايل آيات قرآني مي باشد. روش و چگونگي انجام پژوهش: براي انجام اين پژوهش علاوه بر استفاده از آموزه‌هاي قرآني منبعث از آيات قرآن كريم، همچنين از معيار‌هاي زيست شناختي و نيز از نتيجه نمونه‌هاي گوشت آناليز شده در آزمايشگاه‌ها نيز استفاده شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج و دلايل نقل شده و نيز به دست آمده از آزمايشات در اين پژوهش نشان مي دهد كه گوشت‌هاي حلال علاوه بر داشتن دلايل بر گرفته از آيات قرآن كريم، با توجه به قوانين و دلايل زيست شناختي و نيز نتايج آزمايشگاهي نمونه‌ها، داراي ارزش غذايي بيشتر، خواص آلودگي و يا توان آلوده شدن كمتر و نيز حفظ جسم و پرهيز از ايجاد كمبود‌ها و نا هنجاري‌هاي گوارشي در انسان مي شود.