آموزه‌هاي قرآن درباره غذاي سالم: رزق حسن، رزق حلال و رزق طيب

*

بيان مسئله: بخش اعظم نيازهاي ضروري انسان و هر موجود زنده را رزق مي گويند كه چگونگي كسب آن اثر مستقيم بر سرنوشت انسانها و سعادت و شقاوتشان دارد، بنابراين شرايط دسترسي به رزق اهمت زيادي دارد و براي رسيدن به روزي مطلوب بايد از راههاي صحيح آن اقدام نمود. هدف پژوهش: دستيابي به تعابير قرآني رزق حسن، حلال و طيب است تا بتوان آنها را در سبك زندگي صحيح اسلامي استفاده كرد و از سعادت واقعي در دنيا و آخرت بهره مند گرديد. روش پژوهش: اين تحقيق به روش اسنادي و با استفاده از فيش برداري انجام شده و نهايتا با تركيب و تحليل فيشهاي جمع آوري شده، يافته‌ها ونتايج پژوهش حاصل شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: رزق حسن با تعابيري چون روزي‌هاي معنوي، روزيهاي اخروي، مال و نعمت و روزي‌هاي نيكو توصيف گرديده است. رزق حلال آن است كه حق ديگران در آن نباشد و مزاحمت با حقوق ديگران نداشته باشد. كلمه طيب را به معناي دل چسبي و طبع پسندي معنا كرده اند، و اصل طيّب آن است كه حواسّ و نفس انسان از آن لذّت ميبرد. مراد از طيّبات و خبائث، طيّبات و خبائث واقعى است و ملاك آن تنها نظر و خواست انسان نيست؛ از اين رو آنچه در شرع حرام شده به علت خبث واقعى آن مي باشد، اگرچه در عرف از خبائث شمرده نشود. بنا بر نتايج پژوهش، جواز خوردن دو شرط دارد: يكى حلال بودن كه حق ديگران در آن نباشد و ديگرى دلچسب و طبع پسند بودن كه مورد نفرت نفس انسانها نباشد.