اثر مت­آمفتامين بر روي حافظه و يادگيري

*

بيان مسئله: عقل و حفظ سلامتي آن از ركن‌هاي اساسي در دين اسلام است و بر اهميت آن تأكيد فراوان شده است. تفكر و تعقل به‌عنوان يكي از مقاصد و اهداف عالي دستورهاي شرعي مورد توجه بوده و دين اسلام انجام هرگونه عملي را كه به زوال عقل بينجامد، حرام كرده است، به عبارتي در دين، هر چيزي كه موجب مسخ هويت انسان شود و سلامت او را به خطر ‌اندازد، منع شده است. همانطور كه خداوند در آيه 195 سوره بقره مي‌فرمايد: «وَ لا تُلْقُوا بِأَيْديكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ» (بقره/۱۹۵) خود را به دست خويشتن به هلاكت نيفكنيد. از طرفي اعتياد به مواد مخدر يكي از بزرگترين مصاديق هلاكت و نابودي است كه در آيه شريفه از آن نهي شده است. مت‌آمفتامين (شيشه) به عنوان يكي از انواع مواد مخدر، يك داروي روان‌گردان و با خاصيت اعتياد‌ آوري بالا است كه داراي اثرات سوء بر سيستم عصبي مركزي و حافظه مي‌باشد. هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش بررسي اثر مت¬آمفتامين بر حافظه و سيستم عصبي مركزي مي¬باشد. روش و چگونگي انجام پژوهش: اثرات فيزيولوژيكي مت¬آمفتامين بر حافظه بر اساس روايات، احاديث و مقالات علمي مورد بررسي قرار گرفت. يافته¬ها و نتيجه¬گيري: مت‌آمفتامين داراي اثرات تخريبي بر سيستم عصبي مركزي مي‌باشد. اين ماده بر روي سيستم نوروترنسميتري مونوآمين به ويژه پايانه‌هاي دوپامينيرژيكي هيپوكامپ، به عنوان مهمترين مركز حافظه و يادگيري، اثرگذاشته و باعث از دست رفتن آن‌ها مي‌شود. همچنين مصرف مزمن اين ماده باعث آسيب‌هاي نورودژنراتيو و القاء آپوپتوز در سلول‌هاي مغزي مي گردد.

*