شماره ركورد كنفرانس :
4628
عنوان مقاله :
تأثير مسيريابي بر روي استرس كاربران در فضاي درماني (نمونه موردي: بيمارستان حشمت رشت)
پديدآورندگان :
حسني بهمن مدير گروه معماري دانشگاه آزاد اسلامي واحد لشت نشا , طهيري مهراد mehrad.tahiri@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد معماري , بردبار آرش arash.bordbar66@gmail.com كارشناس ارشد مديريت بازرگاني
كليدواژه :
استرس , معماري مسيريابي , بيمار , بيمارستان حشمت
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس ملي رويكردهاي نو در مهندسي عمران، معماري و شهرسازي
چكيده فارسي :
چگونگي مسيريابيِ افراد در يك محيط ناآشنا و پيچيده، مسئله‌ي چالش‌برانگيزي است كه محققان بسياري را از دهه‌ي 70، ميلادي تاكنون به خود مشغول ساخته است. پژوهشگران علوم شناختي و محيطي معتقدند توانايي افراد در ادراك محيط و يافتنِ مسير از هم متفاوت است. در بيمارستان‌ها با توجه به تحليل رفتن منابع فيزيكي و شناختي كاربران در اثر بيماري و يا بيمارداري، كاهش دقتِ ناشي از اضطراب و همچنين پيچيدگي فضا، مسئله بغرنج‌تر مي‌گردد. نتايج به‌دست‌آمده در از اين پژوهش كه در بيمارستان حشمت رشت با نمونه آماري 1200 نغر مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه شاخص نورگيري داراي بالاترين رتبه و پس‌ازآن مسيريابي و دسترسي در رتبه دوم قرار دارد. اين نتايج بيانگر اين موضوع است كه كليه مراجعين به اين عوامل اهميت خاصي مي‌دهند و جز شاخص‌هاي بارز آن‌ها مي‌باشد. بنابراين بايد در هنگام بازسازي بناي موردبررسي به اين عواملي كه داراي بالاترين رتبه مي‌باشند توجه زيادي نمود و كليه موارد لازم را در مسيريابي و دسترسي بيماران و همچنين نورگيري كافي بيمارستان جهت رفاه بيشتر بيماران را رعايت نمود
