مديريت ريسك پروژه هاي B.O.T با استفاده از منطق فازي

كمبود منابع مالي دولت و نياز شديد به ساخت و توسـعه زير سـاخت ها ، آنها را نيازمنـد جـذب منـابع مـالي بخـش خصوصي در پروژ ه هاي زيربنايي كرده است . B.O.T را مي توان يك روش مطمئن جذب سرمايه خصوصي دانست كه كنترل دولت را بر زير ساخت حفظ خواهد نمود؛ ولي در صورت عدم وجود شناخت كافي از محيط اجراي پروژه، مي تواند ريسك بالايي براي پيمانكار به همراه داشته باشد. بر اين اساس شناسايي و مديريت ريسك، لازمه موفقيت پروژه هاي B.O.T مي با شد. از طرفي با توجه به عدم قطعيت هايي كه در اين گونه پروژه ها موجود مي باشد ، بر آن شديم تا براي پوشش دادن آنها از نظريه فازي استفاده كنيم. در اين مقاله ابتدا سعي شده با بررسي پروژه هاي اجرا شده به روش B.O.T و دلايل شكست آنها، ريسك ها و مخاطرات اين روش مشخص گردد. سپس معيارهاي مناسب جهت رتبه بندي ريسكهاي موجود در پروژه هاي B.O.T تعيين گرديده و در قالب يك مسئله تصميم گيري چند شاخصه (MADM) تعريف شده است. از آنجايي كه روش تاپسيس فازي از طريق نزديك ترين راه حل به حالت ايده آل به دنبال رتبه بندي گزينه ها مي باشد، يكي از بهترين روش هاي تصميم گيري با معيارهاي چندگانه به حساب مي آيد. از طرفي با توجه به اهميت پروژه هاي راه سازي سعي كرديم تا به مديريت ريسك B.O.T روي اين گونه پروژه هاي عمراني بپردازيم. آزادراه اراك- خرم آباد به عنوان نمونه، مورد مطالعه قرار گرفت. در پايان پس از شناسايي و رتبه بندي ريسك ها، نسبت به پاسخ مناسب به ريسك ها و همچنين تخصيص آنها به عوامل پروژه، اقدام نموديم.