طراحي فضاهاي مسكوني مينيمال اجتماع پذير به كمك انعطاف پذيري(نمونه موردي كارهاي آلخاندرو آراوانا)

امروزه مسائل اقتصادي متعدد از جمله گراني زمين و مسكن، سبب شده است كه انبوه سازي به عنوان راه حلي براي اين مساله مطرح شود بدون آنكه به اجتماع پذيري و زيبايي شناسي اين فضاها توجهي شود. از سوي ديگر با توجه به همين مسائل اقتصادي بايد سعي شود كه از بيهودگي و تزئينات اضافه كه موجب افزايش هزينه ساخت و قيمت تمام شده مسكن مي گردد پرهيز شود. در اين پژوهش از رويكرد كيفي و روش تحليلي-توصيفي استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي كه يكي از روش هاي نيل به فضاهاي اجتماع پذير، استفاده از انعطاف پذيري در معماري مي باشد و معماري مينيمال به دليل سادگي، بيشترين ميزان انطباق با معماري انعطاف پذير را دارا مي باشد. كارهاي آلخاندرو آراونا به عنوان نمونه اي بي بديل از مسكن انعطاف پذير در جهان مطرح مي باشد كه در اين مقاله به بررسي نمونه اي از آنها پرداخته ايم.