تخصيص بهينه منابع آبي به همراه اعمال كم آبياري با هدف افزايش كارايي مصرف آب با استفاده از الگوريتم ژنتيك(مطالعه موردي: شبكه آبياري حميديه)

در اين مطالعه مدلي جهت تخصيص بهينه آب با هدف افزايش كارايي مصرف آب نسبي با استفاده از الگوريتم ژنتيك ارايه شد. نتايج تخصيص بهينه آب نشان داد كه با وجود افزايش بسيار كم ميزان كارايي مصرف آب، سطح كشت 6/2709 هكتار افزايش مي يابد. همچنين سود اقتصادي در تخصيص بهينه آب، سود اقتصادي 1/139 ميليارد ريال افزايش مي يابد. اين در حالي است كه ميزان آب مصرفي در تخصيص بهينه آب با ميزان مصرف فعلي آب در شبكه برابر مي باشد. جهت كاهش خطاي برآوردي ضرايب مرحله اي حساسيت به تنش آبي مطالعات پيشين، مدلي با استفاده از روش الگوريتم ژنتيك ساخته شد. نتايج نشان داد كه ميزان برآورد شده‌ي كاهش محصول با استفاده از ضرايب حساسيت به تنش آبي ارايه شده در مطالعات پيشين در اثر اعمال كم آبياري به تمامي مراحل رشد گياه از 5/16 تا 5/195 درصد متغير است كه كاهش محصول بيش از صد درصد نمايانگر وجود خطاست. در حالي كه ميزان كاهش محصول برآوردي با استفاده از ضرايب اصلاح شده از 8 تا 5/57 درصد متغير مي‌باشد. بنابراين استفاده از ضرايب مرحله اي حساسيت به تنش آبي پيشنهاد مي گردد.