بررسي دانش و نگرش دانشجويان دانشكده علوم پزشكي گراش در مورد زنبور درماني

*

بيان مسئله: زنبوردرماني يكي از انواع شيوه هاي طب سنتي است كه امروزه در بسياري از كشورها ازآن در جهت درمان و پيشگيري بيماريها استفاده مي شود. هدف: اين مطالعه در جهت بررسي آگاهي و نگرش دانشجويان علوم پزشكي گراش در مورد زنبوردرماني انجام شد. مواد و روش: اين يك مطالعه توصيفي- تحليلي است كه 150 دانشجو درآن با روش نمونه گيري خوشه اي- تصادفي انتخاب و شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخت بود كه روايي و پايايي آن بررسي شد. داده ها جمع آوري شده با استفاده از آزمونهاي آماري توصيفي و تحليلي آناليز شدند. يافته ها: 12% اصطلاح زنبوردرماني را شنيده بودند. 2% درمورد آن آگاهي خوب و 66/8% آگاهي متوسط داشتند. نسبت به انجام آن جهت پيشگيري و درمان بيماريها 7/37 % نگرش مثبت و 5/55% نظري نداشتند. 66/46% آنرا يك روش علمي مي دانستند. 11/31% معتقد بودند كه زنبوردرماني به ميزان روشهاي درماني رايج اثربخش هست. 60% وجود محتوا درمورد زنبوردرماني را در دروس لازم مي دانستند. والدين، رسانه، طبيب محلي و اينترنت بيشترين منابع كسب اطلاعات بود. بين سن، جنس، رشته، مقطع و سال تحصيلي، وضعيت تاهل، محل سكونت با ميزان آگاهي ارتباط معني داري وجود نداشت. بين محل سكونت و سال تحصيلي با ميزان نگرش ارتباط معنادار وجود داشت (002/0P=). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه دانشجويان آگاهي كم و نگرش متوسط در مورد زنبوردرماني داشتند. اين مساله هم به ضرورت بررسي ميزان اثر بخشي و مشخص كردن جايگـاه علمي اين روش در پيشگيري و درمان بيماريها دلالت دارد و هم-اينكه محتوايي از زنبوردرماني را در دروس علوم پزشكي گنجاند تا اين روش نيز مورد شناخت دانشجويان قرار گيرد.