بررسي تناقضات گزارش‏هاي پيرامون اثر ميدان مغناطيسي با فركانس بسيار پايين بر روي ترشح هورمون ملاتونين (مطالعه مروري بر روي انسان و حيوانات)

در سال‏هاي اخير، نگراني در مورد مواجهه روزانه با ميدان هاي مغناطيسي با فركانس بسيار پايين (ELF-MF) كه ممكن است براي سلامتي بشر مضر باشد (همچون سرطان، اختلالات رفتاري- عصبي و ...)، مورد بحث و منازعه بوده است. فرضيه‏ هاي مختلفي مبني بر اثرات مثبت و منفي ميدان هاي مغناطيسي با فركانس بسيار پايين بر روي تغيير در ترشح هورمون ملاتونين در بدن انسان وجود دارد. ملاتونين يك هورمون طبيعي است كه از طريق بدن ترشح مي شود. ملاتونين باعث كنترل و تنظيم ريتم هاي بيولوژيك بدن شده و در بيشتر فرآيندهاي نروفيزيولوژيكي شركت دارد و به تقويت سيستم ايمني بدن كمك زيادي مي كند. در نتيجه تغيير در ميزان ترشح آن، مي توانند منجر به بروز مشكلاتي در بدن انسان گردد. پژوهش حاضر به مرور و بررسي مطالعات بعضاً متناقض پيرامون اثر ELF-MF بر ترشح هورمون ملاتونين مي پردازد. در اين تحقيق، گزارشات موجود به دو دسته كلي مطالعات بر روي انسان و مطالعات بر روي حيوانات تقسيم بندي شده است. در مورد مطالعات انساني نيز، در دو جدول مجزا بررسي ها انجام شده است. در جدول اول، گزارشاتي كه نشان دهنده تغيير در ترشح ملاتونين در انسان بوده ليست شده و در جدول دوم به بررسي مطالعاتي كه مدعي شده اند ملاتونين هيچ تاثيري از امواج ELF نمي‏پذيرد، پرداخته شده است. اين روند بررسي هاي عيناً در مورد مطالعات انجام شده بر روي نمونه هاي حيواني مختلف (خصوصاً جوندگان) نيز در دو جدول متفاوت، انجام شده است. در هر جدول به طور جداگانه پارامترهاي نوع، تعداد، جنس و سن آزمودني، مشخصات سيستم تابش امواج ELF، مدت زمان در معرض قرار گيري، بازه زماني نمونه برداري و نهايتاً اثر مشاهده شده ميدان هاي مغناطيسي ELF بر روي ترشح ملاتونين به منظور مقايسه، خلاصه نويسي شده است. بررسي مطالعات موجود نشان داد كه تناقضات آشكاري در مورد اثرات ميدان هاي مغناطيسي با فركانس بسيار پايين بر روي ترشح ملاتونين چه در انسان و چه در حيوانات وجود دارد. نهايتاً دلايل نتايج بعضاً متناقض در گزارشهاي موجود، بررسي و ذكر شده است