اثر ميدان مغناطيسي ايستا بر درصد سلولهاي زنده و چرخه سلولي درسلولهاي بنيادي مزانشيمي انساني

سلولهاي بنيادي مزانشيمي انسان كه از بندناف نوزادان جدا و كشت داده شده بودند، به مدت 24ساعت در معرض ميدان مغناطيسي ايستا با شدت 24 ميلي تسلا قرار گرفتند و درصد سلولهاي زنده و ميزان پيشرفت در چرخة سلولي در نمونه هاي تابش ديده با انواع مشابه شاهد كه در مجاورت ميدان نبودند مقايسه شد. نتايج نشان داد مجاورت با اين ميدان به مدت 24ساعت در زمانهاي 48 ،36و 60 ساعت پس از اعمال ميدان سبب كاهش درصد سلولهاي زنده ميشود. بررسي ميزان پيشرفت اين سلولها در چرخه سلولي نيز اين يافته را تأييد كرد، امادرنمونه هايي كه به مدت 72ساعت از زمان تابش دهي، كشت داده شده بودند تغييردرنرخ سلولهاي زنده و جمعيت جي 1چرخه سلولي تا حد معني داري جبران شد كه نشانگر ترميم توسط سلول مي باشد. تغييرات ريخت شناسي سلولها نيز در اين فرايند قابل توجه بود وتشكل نظم يابي در مسير خطوط ميدان مغناطيسي را تاييد نمود