ارزيابي اثرات متاسيليكات سديم بر تجمع منگنز و آسيبهاي اكسايشي در كاهو رقم سياهو در شرايط تنش سميت منگنز

منگنز يك عنصر ضروري كم مصرف براي گياهان بوده و در حقيقت به عنوان يك آلايندهي فلزي به حساب نمي آيد .در حالي كه كمبود عناصر غذايي در خاك موجب كاهش رشد گياه ميشود، حضور همين عناصر در غلظتهاي بالاتر از نياز گياهان در ريزوسفر، ميتواند عامل مسموميت شده و موجب اختلال در رشد و كاهش فتوسنتز گردد. جذب بيش از حد منگنز توسط گياهان اغلب در خاكهاي اسيدي، آتشفشاني و غرقاب باعث تنش سميت منگنز ميگردد. از طرف ديگر سيليسيم به عنوان عنصر كاهش دهندهي تنش و اثر سمي برخي عناصر شناخته شده است. به منظور بررسي اثرات سيليسيم و منگنز در برگ گياه كاهو ( L.cv.Siahoo sativa Lactuca ) 5 ميليگرم ،2/5 ،0/ آزمايشي با سه سطح منگنز ) 5 22 ميليگرم در ليتر( از منبع متاسيليكات سديم با نه ، در ليتر( از منبع سولفات منگنز و سه سطح سيليسيم )صفر، 14 تيمار و سه تكرار به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي مراغه صورت گرفت. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه با افزايش غلظت منگنز، غلظت مالون دي آلدهيد و فعاليت آنزيم كاتالاز افزايش يافت. مصرف سيليسيم باعث افزايش پروتئين محلول كل شده و از طريق افزايش فعاليت آنزيمهاي پاداكسنده باعث كاهش غلظت پراكسيدهيدروژن و غلظت مالون دي آلدهيد شد. اثر متقابل سيليسيم و منگنز برفعاليت آنزيم كاتالاز وغلظت هيدروژنپراكسيد معنيدار شد