تحليل نقوش جانوري سفالينه هاي مينايي بر اساس نمونه هاي موزه متروپوليتن

در دوره مياني اسلام، هنرمندان نگارگر سفالينه هاي مينايي، به نقوش جانوري پرداخته اند. اين نقوش،گاه به صورت جديد و گاه بابهره گيري از تصاوير هنري گذشته از ايران قبل از اسلام، با نگرش معنا بخشي مجدد، به منظور حفظ فرهنگ گذشته پرداخته شده است. با توجه به وجوه اشتراك و افتراق ميان نقوش جانوري مورد استفاده، در مراكز اصلي توليد سفال مينايي كاشان، ري و ساوه، سفال مينايي جايگاهي براي پيوند دو هنر سفالگري و نگارگري با رويكرد نمادشناسي است، كه تاكنون پژوهشي مستقل در اين زمينه صورت نگرفته است. هدف اين پژوهش، تحليل نقوش جانوري و بررسي مفاهيم نقوش، در راستاي پاسخگويي به سوالاتي چون: نقوش جانوري چه مقدار از حجم تزيين بر سفالين ههاي مينايي را فرا گرفته است؟ اين نقوش داراي چه ويژگ يها و نمادهايي بوده و عوامل تأثيرگذار در كاربرد آ نها چه بوده است؟ به بررسي نقوش ، تركي ببندي، رنگ پردازي و مفاهيم سفا لهاي مينايي پرداخته اند . اين پژوهش مبتني بر شيوه تاريخي تحليلي است،كه با استفاده از منابع كتابخانه اي و موزه اي، به معرفي نمونه هايي از سوي موزه متروپوليتن، به دليل تنوع و وضوح تصاوير پرداخته شده است. مطالعات انجام گرفته، حاكي از استفاده زياد نقوش جانوري به كار رفته يه صورت اصلي و فرعي در مراكز عمده توليدي سفالينه هاي مينايي است و انتخاب نقوش، علاوه بر جنبه تزييني، بستر مناسبي براي انتقال مفاهيم، به صورت آگاهانه بوده است.