بررسي نقش گل هاي بهم پيوسته بر روي جا م هاي مارليك و مفرغ هاي لرستان

يكي از محوطههاي عصر آهن در شمال فلات ايران، تپه مارليك ميباشد كه هم از لحاظ غناي آثار زرين و هم تكنيك ساخت اشياي مكشوفه، مورد توجه ميباشد. از طرف ديگر مفرغهاي لرستان نيز همزمان به سبكي در زاگرس مركزي تبديل شدهاند. نگارنده بر آن است تا با توجه به آثار موجود از اين دو ناحيه كه در موزه ملي ايران و موزه لس آنجلس 1 نگهداري ميشوند به بررسي نقش گل هاي بهم پيوسته و شباهتهاي تزييني آن بر روي آثار فلزي اين دو ناحيه بپردازد. در ابتدا به بررسي نقش اين گل بر روي 4 شي از تپه مارليك پرداخته و سپس 20 نمونه از آثار مفرغي لرستان كه داراي اين نقش م يباشند مورد توجه قرار ميگيرند سپس براي حالتي كه تمام گلبرگ ها مشابه باشند و الگوي A-A-A برحسب تكرار شكل گلبرگ هاي اين گل دو الگو تعريف مي شود، الگوي براي تشابه يك در ميان گلبر گها، در ادامه مشاهده مي شود كه هنرمندان مارليك و لرستان بر روي با كيفي تترين اشياي A-B-A خود نقش گل هاي بهم پيوسته را با كمترين دخل و تصرف در آن به كار برد هاند، هنرمنداني كه توانايي به تصوير كشيدن اسطور هها و حتي جانوران را با كوچكترين جزييات داشتند، اما اين گل را با ساد هترين شكل و بدون تحريف به كار برده اند كه اين به نوعي مي تواند جنبه اعتقادي آن را برساند. با مقايسه اين گل در دو ناحيه ذكر شده ميتوان به شباهت هاي بسيار زياد آن، هم در الگوي تكرار و هم در جزييات پي برد كه اين م يتواند بيانگر باور هاي مشترك بين ساكنان مارليك و لرستان باشد.