سيماي باستان شناختي منطقه دورود فرامان كرمانشاه

منطقه دورود فرامان در تابستان 1388 با هدف شناسايي محوطه هاي باستاني و به صورت پيمايشي فشرده مورد بررسي باستان شناختي قرار گرفت. اين منطقه، از دهستان هاي بخش مركزي شهرستان كرمانشاه و پيوند دهنده حوزه هاي فرهنگي دشت هرسين از شرق و ماهيدشت در غرب و از شمال و جنوب نيز به دهستان ميان دربند و قره سو محدود است. اين نقش ارتباطي بر اهميت منطقه و نيز توسعه محوطه هاي آن افزوده است. بررسي دهستان دورود فرامان اين امكان را ايجاد نمود تا چشم انداز فرهنگي و تاريخي اين منطقه را مشاهده و شناخت نسبي از ظرفيت هاي آن به دست آوريم به طوري كه موجب شناخت كلي از ادوار مختلف فرهنگي و چگونگي ارتباطات فرهنگي درون و برون منطقه اي شده است. توالي استقرار در محوطه هاي شناسايي شده نشان دهنده ظرفيت هاي مناسب زيست محيطي و شرايط مطلوب سياسي اجتماعي حاكم بر اين منطقه در دوره هاي مختلف تاريخي است. حاصل اين بررسي، شناسايي 136 محوطه در ناحيه دورود فرامان است. بيشتر محوطه ها مربوط به دوران پارينه سنگي، نوسنگي، مس سنگي، مفرغ و اشكاني است كه بين 1500 متر مربع تا يك هكتار وسعت دارند. دشت هاي ميان كوهي، حاشيه رودخانه ها، ارتفاعات و دامنه كوهها و تپه ماهورها، مناطقي هستند كه براي استقرار مورد استفاده قرار گرفته است. در اين ميان بايد به نقش تاثيرگذار رودخانه هاي گاماسياب و قره سو در شكل گيري محوطه ها تاكيد بيشتري كرد.