افزايش تحمل به خشكي پايه پسته با كاربرد روي در خاك

در پژوهش حاضر تلاش شد تا با بهينه سازي محتواي روي در خاك، سطح تحمل پايه پسته نسبت به تنش خشكي افزايش داده شود. دانهال پسته بادامي به مدت 90 روز تحت دو رژيم آبياري (90 و 40 درصد آب قابل استفاده) و چهار سطح روي (شاهد، 5، 10 و 20 ميلي گرم روي در كيلوگرم خاك) قرار داده شدند. تنش خشكي سبب كاهش ارتفاع، سطح برگ و بيومس گياه شد. اين كاهش رشد با محدوديت محتواي نسبي آب برگ در ارتباط بود. كاربرد روي در خاك سبب افزايش رشد گياه در شرايط تنش خشكي شد. بهبود رشد ناشي از افزايش سطح برگ و حفظ برگ گياه بود. كاربرد روي تا 5 ميلي گرم، سبب افزايش پايداري غشاء در شرايط تنش خشكي شد. ولي كاربرد 20 ميلي گرم روي در خاك سبب تشديد اثرات سوء تنش خشكي شد. در شرايط تنش خشكي تجمع پرولين در برگ مشاهده شد. كاربرد روي سبب محدود شدن تجمع پرولين در برگ شد. نتايج كاربرد 5 ميلي گرم روي جهت بهبود كارايي درختان پسته در شرايط تنش خشكي را پيشنهاد نمود.