بررسي رفتار آلومتريك سيرك هاي يخچالي اشترانكوه

يكي از راه هاي شناخت و مديريت نظام مند چشم اندازهاي ژئومورفيك، بررسي و ارزيابي مؤلفه هاي مورفومتري و تعيين آلومتري بين آنهاست. آلومتري به بررسي تغييرات ابعاد يك پديده نسبت به هم در طول زمان مي پردازد. به عبارت ديگر رابطه هاي بين سرعت رشد اجزاي منفرد عضوي يا موجودي يا توصيف تغييرات يك ويژگي براساس ويژگي ديگر، آلومتري ناميده مي شود. در آلومتري اغلب به بررسي تفاوت هاي شكل براساس نسبت ابعاد پرداخته مي شود. دو شكل هندسي با اندازه هاي مختلف اما ريخت يكسان و مشابه داراي نسبت¬هاي ابعادي برابر هستند. در اين پژوهش ابتدا با استفاده از عكس هاي هوايي و ماهواره اي و تصاوير بدست آمده از Google Earth و نقشۀ توپوگرافي 25000/1 منطقۀ اشترانكوه، سيرك هاي يخچالي منطقه شناسايي و استخراج شدند. پس از تعيين سيرك هاي يخچالي منطقه، با توجه به روند شمال غربي_ جنوب شرقي اشترانكوه، سيرك هاي شناسايي شده به دو بخش دامنۀ شمال شرقي با 15 سيرك و دامنۀ جنوب غربي با 18 سيرك تقسيم شدند سپس با استفاده از مدل رقومي ارتفاعي 10 متري و ابعاد استخراج شدۀ سيرك ها، رفتار آلومتري سيرك ها در هر دو دامنه بررسي و تعيين شد. با توجه به مقادير ضريب تعيين بدست آمده براي هر پارامتر مشخص شد بطور كلي سيرك هاي منطقۀ اشترانكوه به علت جنس كربناتۀ سازندهاي آن از توسعه يافتگي كمي در عمق برخوردارند و بيشتر در جهت افقي گسترش يافته اند. از طرفي در سيرك هاي دامنۀ شمال شرقي بين پارامترهاي مورفومتريك سيرك ها رابطۀ آلومتريك بيشتري نسبت به سيرك هاي دامنۀ جنوب غربي برقرار است كه اين امر مي تواند ناشي از تفاوت در جهت و مقدار تابش دريافتي آنها باشد كه در ميزان ذوب يخپالي در هر يك از دامنه ها تاثير گذاشته است.