نقش پديده هاي زمين ريخت شناسي بر ريخت شناسي رودخانه خشك شيراز

حوضه آبريز رودخانه خشك شيراز با مساحتي معادل3/900 كيلومترمربع از مركز دشت شيراز عبور مي كند. اين رودخانه در طور دوره هاي مختلف تاريخي علاوه بر جلوه هاي طبيعي و زيست محيطي، مخاطراتي را نيز براي شيراز و ساكنين آن بهمراه داشته است. شناخت مسائل مربوط به زمين، ريخت شناسي گذشته و حال رودخانه خشك شيراز مي تواند در اجراي طرحهاي ساماندهي رودخانه بسيار حائز اهميت باشد. در اين تحقيق پديده هاي زمين ريخت شناسي حوضه رودخانه خشك شيراز مورد بررسي قرار گرفته و گذشته و حال وآينده اين رودخانه شناسائي شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه حوضه آبريز رودخانه خشك شيراز در دو مرحله قرار گرفته است. بدين صورت كه مناطق بالا دست حوضه، رودخانه در دوره جواني به سر برده و با قدرت تخريب زياد دائماً در حال تعميق بستر خود بوده و از طرفي مناطق پائين دست در دوره پيري قرار گرفته و همواره در حال رسوبگذاري در بستر و افزايش سطح ارتفاعي بستر رودخانه مي باشد. در اين ميان فعاليت هاي انساني باعث شده كه روند طبيعي رودخانه بهم خورده و شرايط فرسايشي – در رودخانه سير طبيعي خود را طي نكند. تغييرات ناگهاني راستاي رودخانه و تغيير شيب بستر در بازه هايي از بخش مياني و همچنين تشكيل سطوح فرسايش محلي و ... از جمله پديده هائي هستند كه تحت تأثير زمين ريخت حوضه بوجود آمده اند