بهبودكارايي پوشش هاي شفاف چوب در مقابل تابش UV توسط نانوجاذب-هاي معدني(تاكيد بر نانو CeO2)

اشعه فرابفش يكي از مهمترين عوامل ايجاد تغييرت شيميايي و ساختاري در سطح مواد ليگنو سلولزي و پوشش هاي آلي مي باشد. استفاده از پوشش هاي كارامد سبب بهبود كيفيت سطح و دوام سازه مورد استفاده مي شود. با اين حال به دليل اثرات مخرب و فزاينده عوامل تخريبي به خصوص در شرايط بيروني، اين پوشش ها نيز در اثر زمان به سرعت فرسوده و تخريب مي شوند. با وجود تاثير غالب طول موج هاي ناحيه UV-A نور خورشيد بر تخريب مواد ليگنوسلولزي، اشعه فرابنفش در محدوده UV-B به دليل طول موج هاي با انرژي بيشتر مخرب تر ، تاثير زيادي بر تخريب نوري پوشش هاي پليمري دارد. نانو جاذب هاي معدني معمولاً در مقايسه با جاذب هاي آلي طول عمر بيشتري داشته وكارامد تر هستند. نانو ذرات دي اكسيد سريم به دليل جذب زياد در محدوده فرابنفش وعدم خاصيت فتوكاتاليستي در مقايسه با ساير نانو جاذب ها، برتري دارد. همچنين اين نانو ذرات فرآيند تجزيه ساختاري و تخريب نوري پوشش هاي پلي يورتاني را در شرايط هوازدگي كاهش داده و موجب بهبود خواص كاربردي نظير مقاومت به سايش و سختي پوشش هاي كامپوزيتي مي شوند.