بررسي جايگاه پديدارشناسي در معماري و تاثير آن بر انقلاب صنعتي اروپا و دوره ي قاجار

The Study of Architecture and Its Influence on the Industrial Revolution of Europe and the Qajar Period

پديدار شناسي اساساً بحثي فلسفي است كه در پي آشكارگي و هويدايي بي واسطه ي پديدارها بر آگاهي ما است و از فيلسوفان بزرگي چون هوسرل، هايدگر، مرلوپنتي و باشلار شرح و بحث يافته است، اما دامنه ي نفوذ و تاثير آن هرگز بر فلسفه محدود نگرديده است، بلكه عرصه هاي مختلف دانش و هنر از دين و جامعه شناسي گرفته تا نقد هنري را در برگرفته است. در اين ميان معماري و شهرسازي جايگاه ويژه اي دارد. همزمان با تفكر فرانو گرايي كه در آن نظريه پردازان معماري و معماران در پي بازخواني انتقادي معماران مدرن بوده اند، پديدار شناسي فلسفي توانست نقطه عزيمت مطمئني را براي آنان فراهم آورد و افقي نو به روي درك و دريافت معماري و محيط بگشايد. اين مقاله در پي آن است كه با مطالعه ي متون اصلي پديدارشناسان فلسفي و معماري، وضعيت پديدار شناسي معماري و محيط را مورد توجه قرار دهد. در اين راستا ابتدا پديدارشناسي فلسفي كه نقطه ي عظيمت پديدار شناسان معماري بوده مورد بررسي قرار گرفته و با اشاره به تفاوت قرائت هاي پديدارشناسان نشان داده مي¬شود كه چگونه هر يك برحسب اهداف و دغدغه هاي خاص خود تلقي متمايزي از قابليت ها و اهداف پديدارشناسي دارند. در نهايت وضعيت پديدار شناسي معماري و محيط در دو دوره¬ي انقلاب صنعتي اروپا و همزمان با دوره ي قاجار در ايران از طريق مطالعات كتابخانه اي و روش توصيفي- تحليلي انجام شده است، مورد بررسي قرار گرفته است.

Phenomenology is essentially a philosophical debate that is based on the immediate disclosure of the immediate phenomena on our consciousness and has been described by great philosophers such as Husserl, Heidegger, Merloppenti and Bachelor, but its influence and influence have never been limited to philosophy. But also the various fields of knowledge and art from religion and sociology to artistic critique. In this context, architecture and urbanism have a special place. At the same time as the philosophical thinking of architectural theorists and architects in the pursuit of critical critique of modern architects, philosophical phenomena could provide them with a sure point of departure and open up a new horizon for understanding and obtaining architecture and the environment. This article seeks to address the state of phenomenology of architecture and environment by studying the main texts of philosophical phenomena and architecture. Firstly, philosophical phenomenology, which is the point of the high cost of architectural phenomenologists, has been investigated, pointing to the difference in phenomenological readings, showing how each, in terms of its specific goals and concerns, sees itself as distinct from the potentials and goals of phenomenology have. Finally, the state of phenomenology of architecture and environment has been studied in two periods of the European Industrial Revolution and simultaneously with the Qajar period in Iran through library studies and descriptive-analytical method.