اولويت بندي راهكارهاي مداخله در محدوده مركزي شهر قم با بررسي منظر فرهنگي و رويكرد گردشگري

محورهاي تاريخي شهرها علاوه بر اينكه از بعد اجتماعي و فرهنگي بعنوان هويت ملي مورد توجه هستند، در بعد اقتصادي نيز جزئي با ارزش از ثروت ملي محسوب مي شوند. دخالت و برخورد با اين بافتها با توجه به ويژگيهاي خاص آنها بسيار چالش برانگيز است. شهر قم با گستره وسيعي از دانه ها و محورهاي تاريخي باارزش و مدني-اجتماعي بخصوص در بخش مركزي و اطراف حرم مطهر حضرت معصومه رو به روست. با توجه به وجود محورها ،گذرها و دانه هاي تاريخي باارزش در حريم حرم مطهر، شناسايي و درجه بندي آنها، جهت تعيين اولويت در بهسازي، از ضرورت و اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف اين تحقيق معرفي معيارهايي براي محورهاي با اولويت مداخله در محدوده مركزي شهر قم و اولويت بكارگيري اين معيارهاست كه تعيين محدوده هاي با اولويت مداخله بر اساس دو ديدگاه وجود ابنيه تاريخي بعنوان پتانسيل توسعه و پتانسيل هاي آنها جهت جذب گردشگر مذهبي و رونق اقتصادي اين بافت هاي شهري است. لذا، در اين پژوهش ابتدا جهت تعيين معيارهاي مداخله در بهسازي محورهاي تاريخي محدوده مركزي شهر قم، با استفاده از مطالعات كتابخانه اي مفهوم سازي شد. سپس شاخص ها و مؤلفه هاي تعيين شده در چارچوب تحقيق استخراج و در قالب پرسشنامه جهت تعيين اوزان و سهم سلسله مراتبي هركدام، مطرح گرديد. جامعه آماري تحقيق از گروه متخصصين، دانشگاهيان و مديران شهري انتخاب گرديد. درنهايت داده هاي پرسشنامه از روش AHP و در قالب نرم افزار Expertchoice مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه محور تكيه آقا سيد حسن از اولويت بالاتري نسبت محور گذر خان تا بيت امام در بهسازي محورها قرار گرفته كه محدوده آن بر روي نقشه نشان داده شده است.