نقش استرس ادراك شده در پيش بيني كنندگي رفتارهاي پر خطر در بين دانش آموزان پسر دوره متوسطه

هدف از پژوهش حاضر، نقش استرس ادراك شده در پيش بيني كنندگي رفتارهاي پر خطر در بين دانش آموزان پسر دوره متوسطه استان البرز مي باشد. روش پژوهش ازنوع همبستگي است وجامعه آماري آن شامل دانش آموزان پسرسال دوم وسوم متوسطه ناحيه 2 استان البرز، درسال تحصيلي 95-94 بوده است. نمونه موردمطالعه 200 دانش آموزبوده كه به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده اند. براي جمع آوري داده ها، ازپرسشنامه 38 ماده اي رفتار پرخطرنوجوانان ايراني(IARS) و پرسشنامه استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها در سطح توصيفي از ميانگين و انحراف استاندارد و در سطح استنباطي از تحليل رگرسيون وضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين استرس ادراك شده و رفتارهاي پرخطر همبستگي منفي و معناداري وجود دارد (001/0 p). يافته هاي حاصل ازرگرسيون چندمتغيري نشان داد كه استرس ادراك شده مي توانندگرايش به رفتارهاي پرخطر را پيش بيني نمايند. همچنين نتايج رگرسيون تك متغيري نشان دادكه استرس ادراك شده توانايي پيش بيني رفتارهاي پرخطر و مولفه هاي آن يعني «گرايش به سيگار»، «گرايش به خشونت»، «گرايش به رابطه و رفتار جنسي پرخطر» و «گرايش به رانندگي خطرناك» را پيش بيني كند. با توجه به اين نتايج اهميت شناسايي نوجوانان درمعرض خطر و همچنين بررسي استرس ادراك شده و كنترل آن بمنظور پيشگيري وكاهش رفتارهاي پرخطر پيشنهاد مي گردد.