بررسي رابطه‌ي بين دسترسي به نقدينگي و عدم انطباق مالياتي (تفاوت ماليات ابرازي و تشخيصي) در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

اين پژوهش، به دنبال پاسخگويي به اين سؤال است كه آيا بين دسترسي به نقدينگي با تفاوت ماليات ابرازي و تشخيصي ارتباط معناداري وجود دارد؟ به منظور پاسخگويي به سؤال پژوهش، براي اندازه‌گيري دسترسي به نقدينگي از تغييرات نسبت‌هاي نقدينگي استفاده شده است، بنابراين پژوهش حاضر به مطالعه‌ي رابطه‌ي تغييرات سه نسبت از نسبت‌هاي نقدينگي با تغييرات تفاوت ماليات ابرازي و تشخيصي، در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌پردازد. نسبت‌هاي مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل نسبت جاري، نسبت آني و نسبت گردش‌نقدي مي‌باشد. جامعه‌ آماري پژوهش، شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند و نمونه با توجه به محدوديت‌هاي موجود شامل 75 شركت است كه طي سال‌هاي 1389 تا 1395 مورد بررسي قرار گرفته‌اند. اين پژوهش، از نوع مطالعه همبستگي مبتني بر داده‌هاي تركيبي است. براي آزمون فرضيه‌ها از رگرسيون چند متغيره و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش داده‌هاي تابلويي استفاده شده است. نتايج آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان دادند كه تغييرات نسبت‌هاي جاري، آني و گردش‌نقدي با تغييرات تفاوت ماليات ابرازي و تشخيصي ارتباط معناداري دارند.