نقش رياضي در طراحي معماري

از زمان پيدايش كامپيوتر طراح از روش‌هاي سنتي طراحي روي به طراحي‌هاي كامپيوتري و در دهه اخير به سمت طراحي‌هاي پارامتريك گرايش پيدا كردند. از جمله دغدغه‌هايي كه در عصر اخير مطرح مي‌شود يكي جدا ماندن طراح از شيوه‌ها و روش‌هاي طراحي سنتي مي‌باشد و اين دغدغه حس مي‌شود كه ممكن است با اين جهت گيري طرح‌هاي سنتي به فراموشي برود. طرحهايي كه كامپيوتر به معمار پيشنهاد ميدهد، اينك به عنوان همكار طراح در يافتن فرم و شكل مناسب به معمار كمك مي‌رساند و روند طراحي معماري را نيمه خودكار يا اتوماتيك كرده است. دغدغه ديگري كه ذهن طراح را درگير مي‌كند اين است كه در آينده ممكن است ديگر كامپيوتر طراحي كند و معمار به عنوان خالق اثر نخواهيم داشت. در اين مجال سعي بر ارتباط بين اين دو بحران به وسيله استفاده از طراحي پارامتريك و به واكاوي و نقش الگوريتم‌هاي رياضي در طراحي پارمتريك مي‌پردازد و به بررسي نمونه موردي‌هايي مي‌پردازد؛ روش تحقيق توصيفي بوده كه با مطالعه برروي اسناد و مدارك كتابخانه‌اي و بررسي نمونه‌ها مشخص شده و در مرحله بعد سعي بر نشان دادن ارتباط درست اين دو عامل را به صورت تطبيقي دارد و به تحليل مي‌پردازد.