مقايسه عملكرد كاتاليست پلاتين بر پايه‌هايي به شكل فوم و مونوليت در رانشگرهاي تك‌پيشرانه هيدروژن پراكسيد

توسعه سامانه‌هاي پيشرانش و رانشگرها يك گام مهم در راه توسعه فناوري فضايي است. رانشگرها نيروي لازم براي حركت ماهواره از مداري به مدار ديگر و يا تغيير و اصلاح وضعيت ماهوار در يك مدار را فراهم مي‌كنند. در رانشگرهاي تك‌پيشرانه توليد نيروي پيشران با تجزيه‌ي كاتاليستي يك پيشرانه پرانرژي انجام مي‌شود. پيشرانه هيدروژن پراكسيد پرانرژي است، قابليت ذخيره‌سازي مناسبي دارد و آلودگي توليد نمي‌كند. بنابراين در توسعه رانشگرهاي تك‌پيشرانه توجه بسياري به اين پيشرانه شده است. كاتاليست مناسب براي تجزيه هيدروژن پراكسيد از بارگذاري فلز پلاتين بر پايه‌هاي سراميكي توليد مي‌شود. جنس پايه مي‌تواند از موادي مانند آلومينا يا كورديريت باشد. شكل‌هايي مانند گوي، توري، فوم و مونوليت براي پايه‌ي كاتاليست استفاده شده است. شكل اين پايه‌ها مساحت سطح فعال، شكل جريان سيال در محفظه و مقاومت پايه در برابر بارهاي وارده را تحت تاثير قرار مي‌دهد. بنابراين شكل پايه كاتاليست بر عملكرد رانشگر تك‌پيشرانه تاثير مي‌گذارد. در پروژه‌اي در پژوهشگاه فضايي ايران تاثير شكل پايه كاتاليست بر عملكرد رانشگري با پيشرانه هيدروژن پراكسيد مطالعه شد. نوشتار پيش‌رو فعاليت انجام شده در اين پروژه و نتايج به دست آمده را گزارش مي‌كند. نتايج نشان داد كه هرچند عملكرد دو شكل پايه‌ي كاتاليست نزديك به هم بود، كاتاليست مونوليت اندكي در اين آزمون عملكرد بهتري داشته است. ۵۰٪ نوسانات فشار كمتر و ۷ ثانيه ضربه ويژه بالاتر مهمترين برتري‌هاي كاتاليست مونوليت بر كاتاليست فوم بود. در همين حال نيروي پيشران توليدي توسط كاتاليست مونوليت ۹٪ كمتر بود.