تعيين شاخص هاي موثر توليد بهنگام و سنجش تأثيرآن ها بر بهبود روند توليد مطالعه موردي: صنايع بخش توسعه و تحقيق كشور

توليد يا خدمات به هنگام سيستمي است كه هدف اوليه آن بكارگيري توليد به هنگام براي بهبود بهره وري و مقابله با رقبا مي باشد. بدون شك اين سيستم به عنوان قدرتمندترين متدولوژي مديريت موجودي، با مشكلاتي مواجه است. يكي از وظايف عمده مديريت ارشد، شناسايي و درك رابطه بين موانع توليد به هنگام از طريق كاهش تأثيرات منفي آن است. توليد به هنگام فلسفه توليدي است كه بر اساس بهبود مستمر بهره وري مترادف با توليد ناب پايه ريزي شده است. توليد به هنگام بخشي از فلسفه ناب با هدف حذف اتلاف و افزايش كيفيت و بهره وري مي باشد. توليد به هنگام به طور گسترده به عنوان يك فلسفه توليدي قبل از دهه 1980 شناسايي شده و تكنيك ها و اصول آن به در بسياري از شركت هاي توليدي پياده مي شود. هدف اين پژوهش بررسي شاخص هاي موثر در توليد بهنگام و تأثير آن بر بهبود روند توليد در صنايع دخيل در حوزه بخش توسعه و تحقيق كشور مي باشد. اين پژوهش از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري انتخاب شده در مطالعات اين تحقيق 30 نفر از خبرگان مي‌باشد كه 15 نفر خبره دانشگاهي و 15 نفر از صاحب نظران صنايع در حوزه تحقيق و توسعه مي باشند. در نهايت با استفاده از روش رتبه بندي پارامتريك و ناپارامتريك و در شش سطح نتايج مورد بررسي قرار گرفته است