بررسي شاخص قابليت اطمينان در ضرايب طراحي تيرهاي عميق بتن مسلح

امروزه لزوم بهينه سازي ضرايب ايمني براي كاهش مقاومت و افزايش بار در اكثر آيين نامه هاي طراحي به خوبي احساس مي شود. بيشتر تجارب آزمايشگاهي و حرفه اي نشان دهنده آن است كه در برخي موارد در نظر گرفتن ضرايب ايمني كنوني دور از واقعيت بوده و بنا به مورد سبب طراحي فراي نياز واقعي و يا طراحي ضعيف مقطع مي گردد. با توجه به توان علوم مربوط به قابليت اعتماد سازه ها در شبيه سازي هرچه واقعي تر ضرايب ايمني به خصوص به كمك نرم افزارهاي امروزي مي توان فرآيندهاي لازم را با در نظر گرفتن داده هاي هر چه بيشتر ايجاد نمود. در مطالعه حاضر قصد داريم براي طراحي مقطع تير عميق بتني با كمك مثال هاي مختلف و در نظر گرفتن شبيه سازي داده ها به روش مونت كارلو به ضرايب پيشنهادي خود براي طراحي مقطع بهينه با شاخص قابليت اطمينان مطلوب دست يابيم. مقاطع طراحي در دهانه هاي مختلف با بارگذاري و مقاومت مصالح يكسان در نظر گرفته شده است و شبيه سازي اعداد با توجه به مقادير اسمي، ميانگين و ضريب پراكندگي توصيه شده در مراجع صورت گرفته است. نتايج بدست آمده شاخص قابليت اطمينان براي ضرايب كنوني در آيين نامه طراحي ساختمان هاي بتن مسلح ايران را براي طراحي تير عميق بتني كمتر از حد مطلوب نشان مي دهد. همچنين ضرايب پيشنهادي براي شاخص قابليت اطمينان مطلوب براي مقطع تير عميق ارائه شده است.