مروري بر نقش عناصر كلسيم، منيزيم، مس، روي، سلنيوم و آهن پلاسماي مني در كيفيت اسپرم

Role of Calcium, Magnesium, Copper, Zinc, Selenium, and Iron content of the seminal plasma on sperm quality: a Review Article

كلسيم، فاكتور اصلي در ظرفيت پذيري اسپرم است. ارتباط ميزان كلسيم مني با افزايش زنده ماندن، تحرك رو به جلو، هيپراكتيواسيون و نفوذ پذيري غشاء اسپرم ثابت شده است. ميزان منيزيم پلاسماي مني بسيار بالاتر از خون است. كاهش منيزيم مني ممكن است سبب اختلال در باروري گردد. منيزيم پلاسماي مني با درصد تحرك و اسپرمهاي زنده ارتباط مثبت معني داري دارد. ميزان مس در پلاسماي مني مردانِ كم بارور به طور معني داري بيش از افراد بارور مي باشد. مس ممكن است ميانجي اثرات آسيب اكسيداتيو بوده و نقش مهمي در اسپرماتوژنز و ناباروري مردان داشته باشد. روي نقش مهمي در محافظت اسپرم در برابر راديكال هاي آزاد و آسيب هاي پراكسيداتيو ايفا مي كند. روي سبب بهبود كيفيت اسپرم مي شود. روي موجود در بيضه براي اسپرماتوژنز حياتي است. كاهش روي مي تواند منجربه آتروفي لوله هاي مني ساز و كاهش اسپرماتوژنز شود. غلظت روي نيز در پلاسماي مني بسيار بيشتر از خون است. وجود سلنيوم براي تكامل طبيعي بيضه، بيوسنتز تستسترون و همچنين فرآيند اسپرماتوژنز ضروري است. سلنيوم در شكل آنزيم آنتي اكسيداني گلوتاتيون پراكسيداز، براي عملكرد طبيعي بيضه ها ضروري مي باشد. آهن ممكن است ميانجي اثرات آسيب اكسيداتيو بوده و نقش ضروري در اسپرماتوژنز و ناباروري ايفا نمايد.