مهندسي مسيرهاي بيوسنتز تركيبات موجود در سلول راهي جهت افزايش تحمل به تنش هاي غير زيستي

Metabolic engineering of compatible solutes of cell compounds as a way to increase of abiotic stresses tolerance

تنش هاي غير زيستي خصوصأ شوري و خشكي از دلايل اوليه كاهش عملكرد محصولات كشاورزي هستند. سازگاري گياهان به تنش هاي محيطي وابسته به فعال شدن زنجيره هاي موجود در شبكه هاي ملكولي است كه درگير در بيان ژن هاي خاص مرتبط با تنش و توليد متابوليت ها مي باشند. آناليز ژنومي و ملكولي، ما را در درك بهتر، ژن هايي كه در حفظ عملكرد و ساختار تركيبات سلولي موثرند ياري مي دهد. از طرفي دستورزي ژن هاي تنظيمي و عملكردي مسيرهاي مرتبط، مي تواند تحمل به تنش را افزايش دهد. تجمع محلول هاي سازگار مانند بتائين، پرولين و قندهاي الكلي پاسخ ها و راهبرد هاي رايجي هستند كه ممكن است گياهان را بر عليه تنش هاي محيطي محافظت كنند. در حال حاضر مكانيسم هاي عملكردي اين محلول ها در تحمل تنش هنوز به طور كامل شناخته نشده است. هر چند گزارشات زيادي از مهندسي گياهان براي بيان آنزيم هايي كه سنتز محلول هاي سازگار را كاتاليز مي كنند، وجود دارد اما دانش محدود درباره متابوليسم اين تركيبات در برابر تنش وقفه اي در كاربرد ژن هاي بيوسنتز كننده اين محلول ها در راستاي اهداف مورد نظر بر جاي گذاشته است. بنابراين داشتن ديدگاه جامعي از ژن هاي بيوسنتز كننده محلول هاي سازگار در شرايط تنش، مي-تواند توليد گياهان متحمل را وسيع تر سازد.