بررسي ميزان شيوع آلودگي‌هاي انگلي در كبد و ريه دام‌هاي كشتار شده در كشتارگاه‌هاي صنعتي استان مازندران در سال 1394

بسياري از بيماريهاي دامي جز بيماري‌هاي مشترك بين انسان و حيوان بوده و تشخيص قطعي آن‌ها در دام‌ها به وسيله كالبدگشايي و يا بازرسي پس از كشتار است. بهداشت كشتارگاه‌ها ارتباط مستقيمي با بهداشت و سلامتي جامعه دارد، بنابراين تعيين وضعيت اين بيماري‌ها مي‌تواند كمكي در جهت كنترل خسارات اقتصادي و بهداشتي ناشي از آن‌ها باشد. هدف مطالعه حاضر تعيين ميزان شيوع انواع آلودگي‌هاي انگلي موجود در كبد و ريه دام‌هاي كشتار شده در كشتارگاه‌هاي صنعتي استان مازندران در سال 1394 است. مطالعه حاضر از نوع مقطعي است و از ابتداي فروردين ماه تا آخر اسفند ماه سال1394 به مدت يك سال انجام شد. در طي اين مطالعه كبد، ريه دام‌هاي كشتاري در تمام كشتارگاه‌هاي صنعتي استان مازندران مورد ارزيابي ماكروسكوپي قرار گرفتند. بررسي كبدهاي ضبط شده در كشتارگاه‌ها نشان داد، بيشترين شيوع مربوط به بيماري كيست هيداتيك بوده است كه به ترتيب شيوع آن در كبد گاو و گوساله 5/2 درصد (حدود اطمينان 95%: 6/2-39/2)، در كبد گوسفند و بره 01/6 درصد (حدود اطمينان 95 %:09/6-93/5) و در كبد بز و بزغاله 2 درصد (حدود اطمينان 95%: 8/2-92/1) بود. در بررسي ريه‌هاي دام‌هاي كشتاري بيشترين ضايعات مربوط به آلودگي‌هاي انگلي كيست هيداتيك بود. شيوع كيست هيداتيك در ريه گاو و گوساله، گوسفند و بره و بز و بزغاله به ترتيب: 33/5 درصد (حدود اطمينان 95%: 49/5-16/5)، 65/14 درصد (حدود اطمينان 95%: 77/14-53/14) و 95/3 درصد (حدود اطمينان 95%: 05/4-84/3) بود. شيوع بيماري كيست هيداتيك در كبد و همچنين ريه‌ گوسفند و بره، نسبت به گاو و گوساله و بز و بزغاله به طور معني‌داري بيشتر است (05/0P ). بنا بر نتايج به دست آمده از اين مطالعه، اقدامات لازم جهت مبارزه با اين دسته از بيماري‌ها را بر خود واجب مي‌دانيم، همچنين رسيدگي به وضعيت دام‌هاي كشتاري و بررسي دقيق آن‌ها حائز اهميت است. كلمات كليدي: شيوع، كيست هيداتيك، كبد، ريه، مازندران.