تبيين مؤلفه¬هاي معيشت پايدار در شرايط خشكسالي (مورد مطالعه: تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز)

معيشت پايدار به معناي حمايت از رفاه انساني از طريق اقداماتي در جهت ارتقا سلامت انسان، آموزش، فرصت¬ها، اطمينان از محيط زيست سالم و استاندارد براي زندگي است. معيشت پايدار از ابعاد كليدي توسعه پايدار روستايي است كه در آن توجه جدي به معيشت و تحول آن و نيز شيوه¬هاي برطرف كردن چالش¬هاي پيش روي آن از ضروريات توسعه روستايي به حساب مي¬آيد. لذا، اين مطالعه با هدف بررسي مؤلفه¬هاي معيشت پايدار در شرايط خشكسالي در بين اعضاي تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز، به اجرا در آمده است. اين تحقيق توصيفي به شيوه پيمايشي و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماري 1300 نفر از اعضاي تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز بود كه براساس جدول رجسي و مورگان 297 نفر براي نمونه انتخاب شدند و اطلاعات لازم از آنان گردآوري شد. روايي پرسشنامه توسط اساتيد و متخصصين در اين زمينه و پايايي آن از طريق انجام مطالعه راهنما و محاسبه آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. يافته¬ها نشان داد كه پنج مؤلفه تعيين كننده معيشت پايدار اعضاي تعاوني از وضعيت مناسبي برخوردار نمي¬باشند. بر همين اساس، پيشنهاد مي¬شود كه در شرايط خشكسالي رويكردي تنوعي از معيشت براي خانوارهاي روستايي در نظر گرفته شود تا از اين طريق معيشت اعضاي تعاوني به سمت پايداري سوق پيدا كند.