واكاوي توهم فراواني آب، مطالعه موردي شهرستان فلاورجان

آب به عنوان مهم‌ترين زيرساخت و عامل توسعه صنعتي، اقتصادي، اجتماعي، سياسي و شكوفايي تمام بخش‌هاي زيست محيطي نقش سازنده و غيرقابل جايگزيني دارد. نياز مستمر و ضروري به دستيابي مطمئن و مداوم به منابع آب همراه با محدوديت اين منابع از يك سو و ناهمگوني توزيع زماني و مكاني اين منابع از سوي ديگر موجب شده تا با افزايش جمعيت، دگرگوني نيازهاي فردي و اجتماعي و رشد روزافزون تقاضا، موضوع آب به يكي از چالش‌هاي عمده جهان تبديل شود. اين توهم (سوء¬برداشت) وجود دارد كه آب به مقدار فراوان در اختيار است و همين امر خود، علت مصرف بيش از اندازه مصرف آب شده است. اين مقاله با رويكرد كيفي به بررسي سوء¬برداشت¬هاي رايج در حيطه مصرف آب در فلاورجان مي¬پردازد. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر كارشناسان اداره جهاد كشاورزي شهرستان فلاورجان بوده است. نمونه¬گيري به روش هدفمند و تا دستيابي به اشباع نظري صورت پذيرفت. بر اين مبنا، تعداد شش نفر از كارشناسان مورد مصاحبه نيمه¬ساختارمند قرار گرفتند. تحليل يافته¬ها با بهره¬گيري از نرم¬افزار آماري Nvivo10 در محيط ويندوز انجام پذيرفت. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه عواملي از قبيل مديريت ناصحيح آب، ناآگاهي از بحران آب و انتقال آب به ساير بخش¬ها منجر به ايجاد توهم فراواني آب و در نهايت افزايش بيكاري و فقر در منطقه شده است. راهكارهاي مقابله با توهم آب در سه دسته¬ي آموزشي، تغيير الگوي كشت و مديريت آب ارائه شده است.