بررسي رابطه بين تجربه پژوهشي و آموزشي دانشجويان تحصيلات تكميلي كشاورزي

پژوهش حاضر، با هدف بررسي رابطه تجربه پژوهشي و آموزشي دانشجويان انجام گرفت. اين پژوهش از نوع توصيفي- پيمايشي مي¬باشد. جامعه آماري تحقيق از دانشجويان كارشناسي ¬ارشد كشاورزي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان تشكيل شده است (600N=). با استفاده از روش نمونه¬گيري تصادفي طبقه¬اي¬ با انتساب متناسب، 114 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب گرديد. روايي پرسشنامه توسط گروهي از اساتيد مورد بررسي قرار گرفت. ضريب آلفاي كرونباخ نيز جهت تعيين پايايي پرسشنامه 84/0 بدست آمد. داده¬ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS18مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين تجربه پژوهشي دانشجويان در بخش عملكرد استاد راهنما (896/3) و تصويب پيشنهاده (826/3) و كمترين تجربه مربوط به بخش¬ زمينه‌سازي رشد فكري (65/2) و بخش زيرساخت¬ها و امكانات دانشگاه (795/2) مي¬باشد. همچنين بيشترين تجربه در بخش آموزشي مربوط به پي¬بردن به استانداردهاي مورد انتظار در دوره (47/3)، درك مشكلات درسي دانشجو توسط اساتيد (17/3) و تزريق انگيزه كافي اساتيد جهت انجام كار علمي (13/3) است. آزمون همبستگي نيز نشان داد كه رضايتمندي دانشجويان با تجربه پژوهشي رابطه مثبت و با تجربه آموزشي رابطه منفي و معني¬داري دارد.