بررسي عوامل تأمين‌كنندۀ امنيت پايدار مرزي با تأكيد بر همبستگي اجتماعي در گروه‌هاي قومي، منطقه سيستان

در نظام بين‌الملل، كشوري موفق خواهد بود كه بتواند مشكلات جمعيتي خود را به حداقل برساند و با استفاده از راهكارهاي مختلف، جمعيت را به ماندن در نواحي مرزي علاقمند نمايد و توسعۀ فضايي آن را با برنامه‌ريزي و مديريت لازم اعمال كند. بدون‌شك، تأمين امنيت داخلي كشور از برقراري امنيت پايدار در مرزها آغاز مي‌شود كه بايد براي اين امر اقدامات همه‌جانبه صورت بگيرد. هدف از اين پژوهش بررسي نقش عوامل تأمين‌كنندۀ امنيت پايدار مرزي با تأكيد بر همبستگي اجتماعي در گروه‌هاي قومي منطقۀ سيستان در چهارچوب امنيت ملي است. روش تحقيق از نوع توصيفي-تحليلي بوده و اطلاعات به روش ميداني با استفاده از پرسش‌نامه گردآوري شده است. جامعۀ نمونه بر اساس فرمول كوكران 380 خانوار انتخاب شده كه در نهايت اطلاعات جمع‌آوري شده به وسيلۀ نرم‌افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج حاصل، نشان مي‏دهد كه مؤلفه‌هاي اجتماعي و فرهنگي در منطقۀ سيستان در قالب عوامل همبستگي اجتماعي نقش بارزتري را ايفا كرده‌اند. ازاين‌رو سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان مسائل قومي در جهات شناخت سياست‌هاي قومي كارآمد در يك منطقۀ قومي نيازمند شناسايي دقيق علل بروز بحران قومي هستند تا بتوانند سياست بهينه و متناسب با ويژگي‌هاي منطقه را ترسيم كنند. لذا، خيزش‌هاي آگاهانۀ مردم فرايند صلح را در منطقه اثر مي‎بخشد و عوامل ناامني را محدود مي‎كند. حمايت دسته‌جمعي مردم، باعث تقويت روحيۀ افراد مي‌شود و روحيۀ دشمن را تضعيف مي‎كند. كه بايد درنظرداشت تعلقات مذهبي و قومي در كنار همبستگي گروه‌هاي قومي، بزرگ‌ترين نقش را در تأمين امنيت داراست.