خشكسالي و راهكارهاي كاهش اثرات آن

بحران آب يكي از مهمترين مشكلات و مسايل بحرانهاي موجود در مديريت جوامع انساني و محيط زيست محسوب ميگردد كه تقريباً تمامي اركان وجودي توسعه در سطوح بين المللي، منطقه اي، ملي و ناحيه اي را تحت تأثير خود قرار داده است. خشكسالي به عنوان بلاي طبيعي و پديدهاي اجتناب ناپذير، از ديرباز درپهنه وسيع كشورهاي مختلف بـه خصوص كشورهاي مستقر در مناطق گرم و خشك به كرات وقوع يافته ومي يابد. عوامل مؤثر در ايجاد بحران مذكور داراي دامنه وسيع طبيعي (هيدرو كليماتولوژي و..) وانساني (مديريتي، مصرفي و...) است. درتحقيـق حاضـر هـدف شـناخت مديريت خشكسالي و در نتيجه ارائه راهكارهايي براي مقابله با خشكسالي و نيز نشان دادن مشكل كمبود آب و در ايران و رويكردهاي مختلف براي مقابله و آماده شدن براي آن مي باشد، بـه گونـه اي كـه ميـزان خسارات اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي ناشي از خشكسالي كاهش يابد. با توجه به توزيع نامطلوب بارندگي و منابع آب و نياز روزافزون به آب شيرين، براي برآورده شدن نيازهاي آب و بهبود نوسانات سالانه و فصلي، لازم است كشور براي آماده شدن براي خشكسالي و فراهم آوردن شرايط بهتر براي استفاده از آب، سرعت رشد سريع جمعيت، تغييرات آب و هوايي، استفاده بيش از حد از منابع آب، خشكسالي هاي مكرر، بيابان زايي، عدم مديريت منابع آب (شكاف عرضه و تقاضا)، تقاضاي آب بيشتر در بخش هاي مختلف، كاهش كيفيت آب و استفاده از روش هاي سنتي آبياري، دلايل اصلي كمبود آب در كشور است.