مروري بر جغرافياي زيستي و اقليم خشك استان قم و اهميت مديريت آن

ميانگين دراز مدت شرايط متغير جوي را اقليم گويند. .طي يك دوره 30 ساله از سال 1985 تا 2014 منحني هاي آمبروترميك و شاخص دمارتن استان قم بررسي و مشخص گرديد ، اين استان جز اقليم خشك مي باشد . ضمن اينكه در سه دهه اخير ميانگين ده ساله بارندگي ،كاهش و ميانگين ده ساله دما افزايش يافته است . در اين استان، فلور گياهي با 4 فيزيولوژي متفاوت خود را با شرايط اقليمي سازگار نموده و به تبع آن جانوران نيز تطابق يافته اند . ضمن اينكه در ارتفاعات اين استان خشك در مجاور استان مركزي منطقه حفاظت شده پلنگ دره وجود دارد كه تنوع پوشش گياهي وجانوري آن متاثر از ارتفاع بوده و خوش آب و هواتر از ساير نقاط استان مي باشد . تهديدهاي مختلفي براي اين استان وجود دارد از جمله حفر چاه هاي غير مجز آب كه بديهي است با توجه به پتانسيل اين استان از يك طرف و خشك و شكننده بودن آن از طرف ديگر لازم است برنامه هاي مديريتي آن در زمينه متعادل نمودن تهديدهاي مختلف در اولويت قرار گيرد. زيرا اگرچه استان قم جز اقليم خشك مي باشد اما داراي تنوع پوشش گياهي و جانوري است كه حفاظت از ان ها بسيار مهم است چرا كه برخي نماد مقاومت در برابر شرايط سخت هستند و لازم است اين تنوع زيستي ارزشمند حفظ گردد. در اين خصوص مديريت منابع آب موجود از اهميت ويژه اي برخوردار است. ضمن اينكه آمايش سرزمين ، ارزيابي توان اكولوژيكي و ظرفيت برد ، توسعه سيستم تصفيه فاضلاب شهري ، به حداقل رساندن آلودگي واحدهاي صنعتي و توليدي به ويژه در مناطق حفاظت شده و استقرار كشاورزي پايدار نيز براي حفظ اكوسيستم هاي اين استان خشك از ضرورت خاص برخوردار هستند.