بررسي وضعيت آلودگي صوتي در ايران بر اساس پايش‌هاي موجود

آلودگي صوتي را صدايي ناخواسته با مدت زمان، شدت يا كيفيتي كه به انسان آسيب جسمي و روحي وارد كند، تعريف مي‌كنند و سازمان بهداشت جهاني آن را خطري جدي براي سلامت انسان ها معرفي كرده است. بنابراين به منظور پيشگيري و مديريت مناسب‌تر اثرات مخرب آن، پايش و سنجش اين آلودگي زيست محيطي در شهرها امري ضروري مي‌نمايد. از اين‌رو هدف اين مقاله، بررسي پايش‌هاي صورت گرفته در شهرهاي مختلف ايران مي‌باشد كه نتايج حاصل با استانداردهاي موجود و نيز وضعيت ساير كشورها ارزيابي شده است. مقاله پيش‌رو يك مطالعه مروري مي‌باشد كه با توجه به هدف فوق‌الذكر و با جستجوي مقالات منتشر شده از سال2006 تا 2016 در پايگاه هاي اطلاعاتي انجام گرفت است. از ميان تعداد زياد مقالات بدست آمده، مواردي كه جنبه علمي و عملياتي استانداردي را دنبال كرده بودند را انتخاب و در مقاله كنوني استفاده گرديده است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميانگين تراز معادل صوت در كل مقالات مورد بررسي بالاتر از حد مجاز مي باشد و همچنين بين ميزان تراكم وسايل نقليه موتوري و تراز معادل صوت ارتباط آماري معنا داري وجود داشت. به نظر مي‌رسد با توجه به نتايج به دست آمده، براي كنترل آلودگي صوتي ناشي از ترافيك بايد راهكارهاي مديريتي جامع براي كاهش آلودگي صوتي در نظر گرفته شود.