معرفي اثرات پخشيدگي سطح هسته ها بعنوان تأثيرگذارترين عامل در دستيابي به نتايج دقيق ارتفاع سدهاي همجوشي

با بهره گيري از چارچوب پتانسيل مجاورت، به بررسي همزمان نقش سه اثر فيزيكي مختلف شامل پخشيدگي سطح هسته ها، كشش سطحي و دما برروي سدهاي همجوشي 181 واكنش مختلف با شرط 3400 ≥ Z1Z2 ≥ 30 براي حاصلضرب اعداد اتمي آنها پرداخته ايم. براي دستيابي به اين هدف، با بكارگيري رويكردهاي تئوري مناسب و اعمال هر يك از اثرات ياد شده برروي نسخه ي اصلي پتانسيل مجاورت (يعني Prox.77)، مقادير ارتفاع سد همجوشي VBرا براي كليه واكنش هاي انتخابي محاسبه نموده ايم. مقايسه مقادير تئوري و تجربي ارتفاع سد همجوشي آشكار مي سازد كه اعمال هر يك از اثرات مذكور به تنهايي باعث ارتقا كيفيت مدل پتانسيلProx.77 در پيش بيني دادهاي تجربي VB مي شود. علاوه بر اين مقايسه همزمان نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه از ميان سه اثر فيزيكي مورد بررسي، پخشيدگي سطح هسته ها بيشترين نقش را در بهبود توافق ميان داده هاي تئوري و تجربي ارتفاع سد در محدوده ي جرمي انتخابي دارد.