ارزيابي مقدماتي تنوع ژنتيكي توده‌هاي گندم نان منطقه خاورميانه

اين آزمايش به منظور بررسي تنوع ژنتيكي در توده هاي گندم بومي ايران و كشور هاي خاورميانه بر اساس صفات مورفولوژيك طراحي شد. در اين پژوهش 451 لاين خالص حاصل از تود ه هاي محلي مورد مطالعه قرار گرفتند. اين لاين ها به همراه سه رقم شاهد در قالب طرح اگمنت كشت و ارزيابي شدند. ده صفت كمي و سه صفت كيفي اندازه گيري شد. نتايج آمار توصيفي نشان داد كه بيشترين ميزان ضريب تغييرات فنوتيپي مربوط به صفت طول ريشك، تعداد دانه در سنبله و سپس وزن صد دانه بود. بر اساس نتايج تجزيه همبستگي ساده بيشترين ضريب همبستگي مثبت بين طول پدانكل و ارتفاع بوته بود. بيشترين ضريب همبستگي ساده بعدي بين عرض دانه و وزن صد دانه مشاهد شد. نتايج تجزيه به مولفه هاي اصلي بر اساس ماتريس ضرايب همبستگي، 10 صفت را به چهار مولفه اول كاهش داد كه در مجموع 78 درصد از واريانس كل را توجيه نمودند. در تجزيه به عامل ها تنها سه عامل حدود 1/93 درصد از واريانس كل را توجيه نمود. تجزيه كلاستر به روش وارد لاين هاي مورد مطالعه را به چهار گروه طبقه بندي نمود.