ارزيابي تحمل به تنش خشكي لاين هاي اميد بخش برنج در مرحله ي زايشي

خشكي يكي از تنش هاي مهم محيطي است كه توليد محصولات زراعي را تحت تاثير قرار مي دهد. شناسايي گياهان متحمل به خشكي از جمله برنج از اهميت زيادي برخوردار است. بدين منظور آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در شرايط گلخانه اي انجام شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل هفت ژنوتيپ برنج و تنش خشكي در سه سطح (آبياري نرمال، آبياري مجدد، خشكي) بود. مقايسه ميانگين صفات مورفولوژيك در سطح آبياري مجدد نشان داد كه تعداد دانه پر، درصد باروري خوشه، وزن خوشه و عملكرد شلتوك به ترتيب با ميانگين هاي 76/38، 86/27 ،56/25 و 15/22 بيشترين درصدكاهش و صفات ضخامت شلتوك، عرض برگ پرچم و عرض شلتوك با ميانگين هاي 74/5، 89/3 و 99/2 كمترين درصد كاهش را نسبت به شرايط آبياري نرمال به خود اختصاص دادند. نتايج مقايسه ميانگين اثر متقابل ژنوتيپ × تنش خشكي براي صفت عملكرد شلتوك نشان داد كه در سطوح آبياري نرمال و آبياري مجدد ژنوتيپ هاي Palawan ، طارم محلي و لاين 49 بالاترين عملكرد را نسبت به بقيه ژنوتيپ ها داشتند.