پاسخ ويژگي هاي ريشه‌اي نشاء هندوانه (‏Citrullus vulgaris L.‎‏) به نوع و حجم بستر كشت در گلخانه ‏

اين تحقيق به‌منظور بررسي اثر نوع بستر كشت و حجم سلول‌هاي سيني نشاء بر روي برخي ويژگي‌هاي ريشه‌اي نشاء هندوانه ‏در گلخانه‎ ‎تحقيقاتي‎ ‎دانشكده‎ ‎كشاورزي‎ ‎دانشگاه‎ ‎فردوسي‎ ‎مشهد در ارديبهشت ماه سال 1396 انجام‎ ‎شد.‏‎ ‎اين تحقيق به‌صورت ‏فاكتوريل با 3 تكرار در قالب طرح كاملاً تصادفي بود كه تيمارهاي آن شامل چهار نوع بستر كشت؛ ‏B1‎‏ (100% پيت‏ماس؛ ‏شاهد)،B2 ‎‏ (50% ورمي‏كمپوست +50% كوكوپيت)،‎ B3 ‎‏(50% ورمي‏كمپوست+50% پيت‏ماس)،‎ B4 ‎‏(50% پيت‏ماس+25% ‏ورمي‏كمپوست+ 25% كوكوپيت) و دو حجم سلول سيني نشاء به صورت ‏C1‎‏ (60 سي‏سي) و ‏C2‎‏ (50 سي‏سي) مي‌باشد. نتايج ‏اين تحقيق نشان داد كه نوع بستر كشت به‌جز در صفت ميانگين قطر ريشه در بقيه صفات تاًثير بسيار معني‌داري (‏p≤0.01‎‏) بر ‏خصوصيات ريشه‌ نشاء گياه هندوانه داشت. به طوري كه بيشترين سطح ريشه (31/1327 سانتي‌متر مربع)، مجموع طول ريشه ‏‏(03/1948 ميلي‏متر)، وزن تر ريشه (443/0 گرم بر بوته) و وزن خشك ريشه (044/0 گرم بر بوته) نشاء در بستر كشتB3 ‎‏ ‏حاصل شد. اثر حجم سلول‌هاي سيني نشاء بر روي كليه خصوصيات ريشه به استثناي وزن خشك ريشه معني‏دار شد. به طوري ‏كه حجم سلول 60 سي‏سي (‏C1‎‏) بيشترين سطح ريشه (53/1114 سانتي‌متر مربع)، مجموع طول ريشه (16/1559 ميلي‏متر)، ‏ميانگين قطر ريشه (594/0 ميلي‏متر) و وزن تر ريشه (362/0 گرم بر بوته) را نشان داد. واكنش متقابل بين بستر كشت و حجم ‏سلول نشاء تأثير معني‏داري بر خصوصيات ريشه نشاء هندوانه نشان نداد، ولي تركيب تيماري ‏B3C1‎‏ برتر از بقيه بود. در ‏مجموع، بستر كشت ‏B3‎‏ ضمن بهبود ويژگي هاي ريشه نشاء هندوانه نسبت به تيمار شاهد (‏B1‎‏)، جهت توليد نشاء اين گياه ‏توصيه مي شود. ‏