بررسي تاثير تنش اسمزي با پلي‌اتيلن گليكول بر خصوصيات جوانه‌زني ژنوتيپ‌هاي كنجد

كنجد يكي از گياهان زراعي روغني مهم است كه تنش خشكي تاثير نامطلوبي بر رشد و عملكرد آن دارد. غربالگري ژنوتيپ‌هاي مختلف از نظر ميزان تحمل به تنش خشكي و كاشت ارقام متحمل يكي از راهكارهاي مناسب جهت مقابله با شرايط نامساعد محيطي مي‌باشد. در مطالعه حاضر خصوصيات جوانه‌زني ارقام مختلف كنجد تحت شرايط تنش اسمزي با استفاده از پلي‌اتيلن‌گليكول مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور آزمايشي در قالب فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در پتري‌ديش انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل چهار سطح تنش خشكي (صفر، 5/ 0- ، 75/ 0-و 1- مگاپاسكال) و 16 رقم كنجد بود. نتايج نشان داد كه رقم ناز چندشاخه با كمترين درصد جوانه‌زني، طول ساقه‌چه و ريشه‌چه حساس‌ترين ژنوتيپ به خشكي در مرحله جوانه‌زني مي‌باشد. ارقام يلووايت، اميري و داراب با دارا بودن بالاترين درصد جوانه زني، طول ساقه‎چه و ريشه به عنوان متحمل‎ترين ژنوتيپ‌ها به خشكي در ميان ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي تعيين شدند. در مجموع، استفاده از تنش اسمزي با استفاده از پلي‌اتيلن‌گليكول يك روش سريع و آسان براي بررسي ميزان تحمل ژنوتيپ‌هاي مختلف كنجد به تنش خشكي مي‌باشد.