ارزيابي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ¬هاي گل نرگس با استفاده از نشانگرهايRAPD و ISSR

گل نرگس يكي از گياهان زينتي شاخه بريده بوده كه داراي خواص دارويي بسيار زيادي نيز مي باشد. از آنجايي كه تنوع و انتخاب دو اصل مهم در اصلاح نباتات ميباشند لازم است تنوع ژنتيكي اين گياه نيز مورد ارزيابي قرار گيرد. در اين تحقيق به منظور ارزيابي تنوع ژنتيكي 12 ژنوييپ گل نرگس از نشانگر هاي RAPD و ISSR استفاده گرديد. در اين تحقيق از 27 آغازگر RAPD به جهت بررسي تنوع ژنتيكي گل نرگس استفاده شد. نتايج نشان داد كه از بين ضرايب تشابه محاسبه شده، ضريب تشابه UN1 به عنوان بهترين ضريب و الگوريتم UPGMA بالاترين ضريب همبستگي (99/0=r و 96/0=r) را داشته است. نتايج حاصل از تجزيه خوشه اي (نشانگر RAPD) نشان داد كه ژنوتيپ¬ها به 4 گروه تقسيم بندي شدند. گروه اول داراي شش ژنوتيپ (شمال، شست پر، شهلا، ياسوج، كوچك عطري و شيراز 1)، گروه دوم داراي يك ژنوتيپ (شيراز 2)، گروه سوم داراي چهار ژنوتيپ (ژنوتيپ هاي خوسف 2، خوسف 1، بيرجند و طبس) و گروه جهارم نيز داري يك (ژنوتيپ هلندي) ژنوتيپ بود. نتايج حاصل از تجزيه خوشه¬اي (نشانگر ISSR) نشان داد كه ژنوتيپ¬ها در پنج گروه قرار گرفتند. در گروه اول پنج ژنوتيپ ( ژنوتيپ هاي شمال، ياسوج، كوچك عطري، شست پر و شهلا)، گروه دوم دو ژنوتيپ (ژنوتيپ شيراز 1 و شيراز 2)، گروه سوم يك ژنوتيپ (ژنوتيپ بيرجند)، گروه جهارم سه ژنوتيپ (ژنوتيپ هاي خوسف 2، خوسف1 و طبس) و در گروه پنجم يك ژنوتيب (ژنوتيپ هلندي) جاي گرفت.