بررسي پتانسيل گياه پالايي تركيبات نفتي در گونه هايي از گياهان خانواده گرامينه در صفات مورفولوژيكي كشت گلداني

گياه پالايي يك فناوري جديد و نوظهور جهت كاهش اثرات مضر و زيان بار تركيبات نفتي و ساير تركيبات ديگر است. اين روش امروزه به عنوان يك روش مفيد و اقتصادي جهت پالايش خاك هاي آلوده به هيدروكربن هاي نفتي مورد توجه قرار گرفته است كه در آن از گياهان مقاوم و مناسب جهت حذف يا كاهش غلظت آلاينده هاي معدني، راديواكتيو وآلي به ويژه تركيبات نفتي از محيط زيست استفاده مي شود. اين پژوهش با هدف ارزيابي پتانسيل براي گياه پالايي تركيبات نفتي در چهار گونه گياهي ذرت، جو، سورگوم و فستوكا انجام گرديد. گياهان در يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي در سه تيمارنفتي با غلضت هاي 5، 15 و 30 درصد حجمي/وزني هر كدام در چهار تكرار كشت شدند. پارامترهاي اندازه گيري شده شامل سرعت و درصد جوانه زني بذور، ارتفاع اندام هوايي، تعداد برگ، طول ريشه، تعداد ريشه، محاسبه وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه بود . گياه جو با مقامت بالا به آلودگي در طول رشد و نرخ پالايش بالاي آن، در بين تيمارهاي مورد آزمون مناسب ترين تيمار جهت گياه پالايي تشخيص داده شد.