پاسخ ژنوتيپ‌هاي مختلف سورگوم به شوري و غني‌شده دي‌اكسيدكربن

به منظور بررسي واكنش 15 ژنوتيپ سورگوم به دو سطح غلظت دي اكسيد كربن محيط (380 و 700 ميكرومول بر مول) و دو سطح شوري (صفر و 90 ميلي‌مولار كلريد سديم) محلول غذايي، اين مطالعه در سال 1392 در دانشگاه صنعتي اصفهان انجام شد. نتايج نشان داد كه ژنوتيپ هاي مختلف سورگوم از نظر توليد ماده خشك واكنش مثبتي به افزايش غلظت دي اكسيدكربن محيط نشان دادند ولي ميزان افزايش درآن‌ها متفاوت بود. اين واكنش در ژنوتيپ MGS5 كم (كمتر از 20 درصد)، در ژنوتيپ‌هاي 3، 4، 13، 14، 25، 26، پگاه، سپيده، MGS2، KGS33، KGS29 متوسط (بين 20 تا 40 درصد) و ژنوتيپ‌هاي 28، 24، 5 زياد (بيش از 40 درصد) بود. همچنين ميزان كاهش توليد ماده خشك ناشي از شوري 90 ميلي‌مولار كلريد سديم در ژنوتيپ هاي مختلف سورگوم متفاوت بود. نتايج اين آزمايش نشان داد كه تنوع قابل ملاحظه‌اي بين ژنوتيپ‌هاي سورگوم از نظر پاسخ به افزايش غلظت دي اكسيدكربن وجود دارد و تنش شوري مي‌تواند اثرات مثبت افزايش غلظت دي‌اكسيدكربن بر رشد گياه را كاهش دهد.